آرمان‌شهر سیار: انقلاب زندگی در خانه‌های قابل حمل به سبک Kخانه‌های فضاپیما
نور خورشید صبحگاهی از میان مه عبور می‌کند و بر روی یک جعبه سفید مرتب می‌تابد - این یک پایگاه بیگانه در فیلم‌های علمی تخیلی نیست، بلکه یک منطقه خوابگاهی به سبک K در یک محل ساخت و ساز است. در همان زمان، در یک اردوگاه لوکس، خانه کپسولی فضایی خاکستری نقره‌ای بی‌صدا ایستاده است. پس از پنجره فرانسوی پانوراما، ساکنان در حال تنظیم نور و سایه داخلی از طریق پنل هوشمند هستند. این دو نوع ساختمان موقت به ظاهر متفاوت، بی‌سروصدا درک بشر از کلمه "مسکن" را بازنویسی می‌کنند. از اسکان مجدد پس از فاجعه تا عملیات تجاری، از خوابگاه‌های کارگری گرفته تا اقامتگاه‌های خانگی معروف اینترنتی، خانه‌های تخته‌ای به سبک K و خانه‌های فضاپیمایی با قابلیت تحرک منحصر به فرد، قابلیت‌های استقرار سریع و کارایی فضایی خود، انقلابی خاموش در معماری در سراسر جهان ایجاد می‌کنند. این انقلاب نه تنها به پیشرفت فناوری معماری مربوط می‌شود، بلکه منعکس کننده تقاضای فزاینده برای تحرک و سازگاری انعطاف‌پذیر فضاهای زندگی در جامعه مدرن نیز می‌باشد.
https://www.کونسیگ.کام/محصولات-k-سری.اچ‌تی‌ام‌ال
خانه‌های تخته‌ای فعالیت به سبک K را می‌توان به عنوان قهرمانان نامرئی در فرآیند شهرنشینی چین در نظر گرفت. قاب فولادی استاندارد و دیوارهای ساندویچ پانل را می‌توان ظرف ۴۸ ساعت از طریق یک فرآیند اتصال پیچ و مهره ساده به یک خوابگاه دو طبقه تبدیل کرد. این پیشرفت تکنولوژیکی که از ساختمان‌های نظامی موقت در طول جنگ جهانی دوم سرچشمه گرفته است، پس از اصلاحات و بازگشایی، جایگاه گسترده‌ای در موج ساخت و ساز پیدا کرد. لی گونگ، مدیر پروژه یک شرکت ساختمانی بزرگ، به یاد می‌آورد: در طول زلزله ونچوان در سال ۲۰۰۸، ما ۵۰۰ مجموعه خانه تخته‌ای به سبک K را ظرف ۷۲ ساعت برای مدرسه ساختیم. این حس موفقیت چیزی کمتر از ساخت یک آسمان‌خراش نیست. داده‌ها نشان می‌دهد که چین سالانه بیش از ۳۰ میلیون متر مربع خانه تخته‌ای فعالیت به سبک K اضافه می‌کند، معادل ۴۰۰۰ زمین فوتبال استاندارد. این ساختمان‌های موقت قابل جدا شدن و استفاده مجدد، هزینه‌های نیروی انسانی و زمان ساخت و ساز شهری را به طور قابل توجهی کاهش داده‌اند و به قهرمانان گمنام پشت «سرعت چینی» تبدیل شده‌اند.
و خانه‌های فضاپیما نمایانگر جهت‌گیری توسعه‌ی دد ...
تحلیل عمیق هسته فناوری این دو فرم معماری نشان می‌دهد که منطق نوآورانه مشابهی دارند. مصالح سبک انتخاب رایج آنها هستند - خانه تخته‌ای نوع K از صفحه فولادی رنگی با ضخامت 0.5 میلی‌متر با هسته فوم پلی‌استایرن استفاده می‌کند و کپسول فضایی از صفحه آلومینیومی هوانوردی 3 میلی‌متری و مواد کامپوزیت فیبر کربنی استفاده می‌کند. طراحی ماژولار فلسفه ساخت آنهاست: خانه‌های ماژولار سبک K با اندازه استاندارد کانتینر را می‌توان با کامیون حمل کرد و واحدهای فضاپیمای 6 در 3 متری را می‌توان با هلیکوپتر بلند کرد. طبق داده‌های آزمایشگاهی پروفسور وانگ از دانشکده معماری یک دانشگاه علوم و فناوری خاص، مصرف انرژی ساختمان‌های سیار مدرن تنها 30 تا 40 درصد ساختمان‌های سنتی است و 90 درصد مصالح قابل بازیافت هستند. نکته قابل توجه‌تر، مسیر تکامل هوش مصنوعی است: از توزیع برق و روشنایی ساده در خانه‌های تخته‌ای به سبک K گرفته تا سیستم‌های کنترل محیطی هوش مصنوعی، شیشه‌های شفاف قابل تنظیم و دستگاه‌های بازیابی انرژی مجهز به فضاپیماها، ساختمان‌های موقت در حال گذر از یک تغییر کیفی از پناهگاهی در برابر باد و باران به زندگی هوشمند هستند.
از داستان علمی تخیلی تا واقعیت: ظهور خانه‌های فضاپیمایی
مفهوم خانه‌های فضاپیمایی را می‌توان به مفهوم شهر متحرک ددد آرچیگرام در دهه ۱۹۶۰ و همچنین طرح برج کپسول دددددد توسط معمار متابولیک ژاپنی، کیشو کوروکاوا، ردیابی کرد. برج کپسولی ددددژونگ‌یین ددد که در سال ۱۹۷۲ ساخته شد، به یک اثر برجسته تبدیل شد و واحدهای مسکونی مدولار آن، انعطاف‌پذیری و تحرک ساختمان‌های آینده را پیش‌بینی کردند.
توانمندسازی فناوری: چگونه خانه‌های فضاپیما تجربه زندگی را تغییر می‌دهند؟
سبک‌سازی و ماژولارسازی نهایی خانه‌های فضاپیما
سیستم خانه هوشمند خانه‌های فضاپیما
قابلیت بقای خارج از شبکه خانه‌های فضاپیما
جادوی فضایی خانه‌های فضاپیما: احتمال آپارتمان‌های کوچک
